Şu sıralar İstanbul-Leipzig ortası hayatına devam eden Ece Cangüden fotoğraf, heykel, enstalasyon ve illüstrasyon üreten bir sanatçı. Pandemi devrinde emojilerle primitif ve tribal elementleri birleştirdiği fotoğraflar üretti, Heybeliada’da bir köşkün havuzunu galeriye dönüştürdü. Ece ve alternatif estetik tavırları üzerine bir söyleşi.
Sanatla münasebetin ne vakit başladı?
2014 yılında, mimarlık fakültesinden mezun olduktan dört sene sonra. Evvel mesai ortalarında ufak kaçamaklar yaptım, derken ikili bir standımız oldu, o vakitler Karaköy’de olan Space Debris Art’da. Sonra bir atölye tutup kimyager misali deneyler yapmaya, oyun oynamaya başladım.
Sanatçı tarzını nasıl tanımlarsın?
Nerede bulunursam, hayatımda neyi ağır olarak seziyorsam o temalarda üretiyorum. Esnek ve dinamik… Şu sıralar, hayatta olmak, online personalar, emojiler, primitif kültürlerin günümüz teknolojilerindeki izleri, genç olmak, alternatif estetik tavırlar üzerine daha ağır düşünüyorum. O nedenle bu güçte temalarda işler ortaya çıkıyor.
Kağıt üzerine yağlı pastel, akrilik, kuru kalem (solda), Kahve Fincanına İtiraflar, 2020. Dijital rölyef (üstte). Yarı giyilebilir yapıtı (altta).
En son yaptığın giyilebilir sanat yapıtlarını biraz anlatır mısın?
Bu prototipler Mamut Art’da da kullandığım matbaa tutkalı ile ürettiğim işlerin neon ve yarı giyilebilir versiyonları. Mevcut vücut formunu değişime uğratmanın performatif bir yanı var. Yaptığım sanat çalışmalarını bir ürün olarak düşünmek de enteresan bir yaklaşım oldu. Ayrıyeten pandemi periyodunda emojilerle primitif ve tribal elementleri birleştirdiğim fotoğraflar ürettim. Emoji, pratik ve karşı tarafa duyguyu birdenbire geçirebilen bir lisan meydana getiriyor kendi içinde. Bundan hareketle birtakım soyutlamalarla bir arada öyküler oluştu.
Bu sene hangi hususlara yoğunlaştın?
İşlerim çoklukla formların rastlantısallığı ve gerecin beraberinde getirdiği manayla birlikte bulunduğumuz çağa dair iki ve üçüncü boyutta öznel ve alternatif kıssalar üzerine. Bu öyküler mümkün bir post-organik ömür formunun varyasyonlarını husus alıyor. Bu sene Alman sanatçı Marian Luft ile birlikte uzun vakittir üzerine düşündüğümüz bir projeyi hayata geçirdik. Projenin ismi THE POOL. Heybeliada’da eski bir köşkün yüzme havuzunu stant alanı olarak kullanan off-site bir sanat inisiyatifi. Burada güncel, memleketler arası, eğlenceli ve eleştirel kürasyonlar gerçekleştirmek, bir komünite olmak ve mevcut sanat ortamına yeni bir alternatif sunmak istiyoruz. Bir yandan Fırat Uran’la LGBTİ+ ve aşkı bahis alan iki tane fotoğraflı kitap projesi yapmıştık geçtiğimiz birkaç sene içerisinde. Tek bir misyonla devam etmektense biraz farklı ölçeklerden resme bakmak, bu belirsizlikler devrinde iyi geliyor.
Ece’nin çalışma alanlarından kareler
Bu sıralar hangi kitabı okuyorsun?
Because Internet: Understanding the New Rules of Language, Gretchen McCulloch.
Tüm vakitlerin en sevdiğin müziği?
Upuzun bir müzik misali, Pink Floyd’un Dark Side Of The Moon albümü.
Yakında seninle ilgili neler duyacağız?
New Scenario ile birlikte THE POOL’da, bir müzik-ses projesi yapmayı istiyoruz önümüzdeki ay. Shopi–go arka ile bir proje duyuracağız. Bir de elbette pandemi nedeniyle tarihinden emin olmadığım küme ve solo stant planları da var.
Yazı: Serli Gazer Boyacı
ELLE Türkiye Kasım 2020 sayısından alınmıştır.
Elle
